Why this aversion towards psycho-linguistics, ELT?

Why? Why ELT? Why is this aversion towards psycho-linguistics? Tell us the reason.

Hmm. There are reasons. ELT is skeptical of psycholinguistics because it, once upon a time had borne the techniques of audio-lingualism, pattern practice, etc. which did not quite enhance the field. Therefore, ELT likes to see linguistics as its parent discipline. May be, even socio-linguistics can be seen as a parent of ELT, But certainly not psycholinguistics.

In fact, this has caused ELT troubles. Because of the aversion, ELT has been diverted from psycholinguistics for most of its life. The attention psycholinguistics must have received was taken away by linguistics and socio-linguistics.

Moreover, psycholinguistics is of secondary importance to linguistically motivated 'universalist account', and 'socio-linguistic generalizations'. This is because psycholinguistics emphasizes on information processing and cognitive abilities (which are the objectives of cognitive psychology). The widespread assumption was that 'the module that helps acquire language affects our perceptions on second language acquisition. This led to the sidelining of psycholinguistics!

മനുഷ്യര്‍*

അയാള്‍ക്ക്‌ ചിരിക്കാനറിയാം. നിശബ്ദനാകാനും. ഒരുപക്ഷേ നിശബ്ദതയിലൂടെ സംസാരിക്കുന്നതില്‍ അയാള്‍ ആനന്ദം കണ്ടെത്തുന്നുണ്ട്. സംസാരത്തിന്റെ നീണ്ട ഇടനാഴികള്‍ക്കിടയില്‍ അല്പം വിശ്രമിക്കാന്‍, ഒന്ന് കയറിനില്‍ക്കാന്‍ അയാളുടെ നിശബ്ദതയുടെ മാറാലചൂടിയ തണുത്ത മൂലകള്‍ എപ്പോഴും ഒഴിഞ്ഞു കിടന്നു.

യാത്രകള്‍ക്കപ്പുറം ജീവിതത്തിനും ബന്ധങ്ങള്‍ക്കും അര്‍ത്ഥമുണ്ടെന്ന് അയാള്‍ ഒരുപക്ഷേ ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാവില്ല. കാരണം അയാളുടെ ജീവിതം അക്ഷരാര്‍ഥത്തില്‍ ഒരു യാത്രയാണ്. ഇരുട്ടില്‍ നിന്ന് വെളിച്ചത്തിലെയ്ക്കും വെളിവില്ലായ്മയി നിന്ന് വെളിവില്ലേയ്ക്കും അപരത്വത്തില്‍നിന്ന് സ്വത്വത്തിലേയ്ക്കും... പിന്നെ കാശ്മീര്‍ മുതല്‍ കന്യാകുമാരി വരെയും സബര്‍മതി മുതല്‍ കുംകി വരെയും നീണ്ട വഴികളില്‍ അയാളോരിക്കലും സ്വയം അന്യനായിത്തീര്‍ന്നില്ല. നടന്നും കിതച്ചും വിശന്നും അയാള്‍ നാടുകണ്ടുനടന്നു. ഒപ്പം നാടിന്‍റെ കണ്ണീരും സ്വപ്നങ്ങളും, കണ്ണീരില്‍ കുരുത്ത കയ്പുള്ള സ്വപ്നങ്ങളും. ഒരുപക്ഷെ അതുകൊണ്ടാവാം അയാളുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് വിപ്ലവങ്ങളുടെ ചൂടും അമ്മയുടെ മൃദുത്വവും ഒരേപോലെ ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതിരുകള്‍ അയാള്‍ക്കും അയാളുടെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്കും അന്യമായിരുന്നു.

നിങ്ങളും അയാളെ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും, തീര്‍ച്ച. ജീവിതത്തിന്‍റെ  ഉണങ്ങിയ വേനലുച്ചനേരങ്ങളില്‍ തണുത്ത കാറ്റുപോലെ. അയാളുടെ നിഴല്‍വീണ വഴികളില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത, വിശദീകരണമില്ലാത്ത സന്തോഷങ്ങള്‍ വീണുകിട്ടിയിട്ടുണ്ടാവും. ഭാഗ്യമെന്നു വിളിക്കുന്ന അത്തരം നീലക്കുറിഞ്ഞികളില്‍ അയാളുടെ സൗരഭ്യമുണ്ടായിരുന്നില്ലേ? തിരിച്ചറിയപ്പെടാത്തവനായി നടന്നകലുന്ന അവന്‍റെ നിഴല്‍രൂപം കണ്‍കോണിലൂടെയെങ്കിലും നിങ്ങള്‍ കണ്ടിട്ടില്ലേ? ഉണ്ടാവും.

അയാള്‍ ചില മനുഷ്യരാണ്. വെളിച്ചം മാഞ്ഞാലും നിഴലായി ജീവിക്കുന്ന ചില മനുഷ്യര്‍. നിറംമങ്ങിയ ജീവിതത്താളുകള്‍ക്കിടയില്‍ മയില്‍‌പ്പീലിപോലെ നിറം ചേര്‍ക്കുന്ന ചില മനുഷ്യര്‍. ചില നല്ല മനുഷ്യര്‍.
(*കടപ്പാടിലൊതുക്കുവാനാകാത്ത രാജീവ് മാങ്കോട്ടിൽ എന്ന കുഞ്ഞു വല്യ മനുഷ്യന്)

Time flies. So do we.

Time flies like the birds of the sky.
So do we in the sky of our time.

Fleeting moments of joy are the treasures,
That keep us going in this hunt.
A dip, quick and firm
In the waters of calm and beauty
Are enough to keep the wings fluttering
Till the heart stops mid air and you gasp for breath.

Then you fall.
It's the fall you were born to fall.

That final fall will bring you the heights of your glory.
The height of your fall is the joy of your soon begone life.
Longer the fall, greater the joy.

So, if you are still alive,
And if you are not yet a bird,
Discover your wings and learn to fly.
If you are a bird and if you're flying low,
Find your speed and learn to fly high.
If you are flying high as if there is no end,
Get ready to end it all and fall free through the maze.

For, life is short,
And time flies like the birds of the sky.

Motionless Blue eyes

She kept looking at his motionless blue eyes. It had become her habit. At times, she just kept looking at him for hours on end. Some evenings, it was her old alarm clock that awakened her from those long sessions. 

He was the most wonderful guy she had ever met. That ​was why she chose to live with him. The proposal and acceptance were easy. A year after they got together, he fell ill. Illness led to paralysis. She had no complaints. She worked at an office and made a meager income that was just sufficient for their survival. But she did not surrender to her fate, because she was able to find joy in his blue eyes.

She had to retire when age told her to. They enrolled themselves in a senior citizens' home. There, in the quiet of lingering grand old memories, she continued to look into his motionless blue eyes. 

That day, her alarm did not wake her up. Her open eyes were looking into his in peace. But this time both pairs were motionless.

There was a strange calm in the room. And I begin to wonder if I saw a drop of tear forming at the corners of his motionless blue eyes.

ഒരു മീനിന്റെ കുടുംബശാസ്ത്രം

ഒരു മീനിലെന്തിരിക്കുന്നു എന്നല്ലേ?

മാംസം, രക്തം, മുള്ള്, ആദിയായവ.
കൂടാതെ അരുചി, കലഹം, പിണക്കം.
മുളകിലും ഉപ്പിലും കിടന്നുള്ള വേവല്‍.
ചൂടുചോറിനും നമുക്കിരുവര്‍ക്കും കൂട്ട്.
ഇനി രുചി, സ്നേഹം, സംതൃപ്തി, ഇണക്കം.

ഇതാണൊരു മീനിന്റെ കുടുംബശാസ്ത്രം.

ഓ മറന്നു, നാറ്റം വേറെയും!