Conversation

.

Friend 1: ഒത്തിരി അകലെ നീറുന്ന മനസും കത്തുന്ന വികാരങ്ങളും ഉള്ള ഒരു മനുഷ്യന്‍ എന്നെ കാത്ത് ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്നു എന്നാ ചിന്ത എന്നെ ജീവനോടെ കൊല്ലുന്നു... ഒരുപക്ഷേ എനിക്കുള്ള നൊമ്പരം അങ്ങും കാണും- പതിന്മടങ്ങായി... ഇത്തരം നിമിഷങ്ങളില്‍ എനിക്ക് ജീവന്ക്കളും ഇഷ്ടം ഇരുട്ടിനെയാണ്.. ഒന്നും കാണാന്‍ കഴിയാത്ത ഇരുട്ട്...

Friend 2: at least u have someone waiting...

Friend 1: :-(  And that what kills me! Grills me alive! Everything beautiful in this world makes me smile and then pause.. And then my smile turns pale.. In some unknown emotion, I turn away from what makes me sing... It stings! 

Friend 2: put that up in ur blog....

Friend 1: Impossible... She reads my blog! Wont do anything that would possibly hurt her

Friend 1: Because i have hurt enough

Friend 2: How do u manage?

Friend 1: :-) Good question. But the fact is I DON'T manage it! If I am the person you see, its her loving generosity.. Nothing else.. How can I manage? There is no management in love as far as I know.. There are no explanations, no reasons, no fumbling.. I silently accepted... Cruelly accepted...

Friend 2: Shut up!!!! You make me morose!

Friend 1: Sorry sorry sorry sorry. (NB: I had to check the meaning of morose in dictionary :-P). Hope you 'goodnighted'. So good night.