വാക്കുകൾ മാത്രമായിപ്പോകുന്നവർ

ആരും വിളിക്കാഞ്ഞും വല്ലപ്പോഴും
നാട്ടിലൊക്കെ ചെല്ലുമ്പോൾ, വീട്ടിലെ
പട്ടികകളിലൊന്നും പെടാത്തതിൻ്റെ വിഷമം
പട്ടിയെപ്പോലെ നിന്നെ കടിച്ചുകീറാറുണ്ടോ?

പട്ടിണികൊടുത്തു വാങ്ങിയതൊക്കെ
പണ്ട് വീട്ടുവിലാസത്തിലയച്ച കാര്യമൊക്കെ
ചിലരുടെയെങ്കിലും നിസ്സംഗത കാണുമ്പോ
തികട്ടി വരാറുണ്ടോ?

നിൻ്റെ വിയർപ്പുവീണ മണ്ണിൽ
നിനക്കുമാത്രമയിത്തമുള്ള മണിമാളികകൾ കാണുമ്പോൾ
പണ്ടേ ചങ്കിലടക്കിയ ചില കിനാക്കൾ
കുഴിമാടത്തിലനങ്ങുന്നതായി തോന്നാറുണ്ടോ?

എങ്കിൽ മനസിലാക്കുക, നീയൊറ്റയ്ക്കല്ല.
നീയും വെറും വാക്കുകൾ മാത്രമാണെന്നെപ്പോലെ!
'അമ്മ, അപ്പൻ, മകൾ, മകൻ, ചേട്ടൻ, ചേച്ചി...
പ്രത്യേകിച്ചർത്ഥമൊന്നുമില്ലാത്ത വാക്കുകൾ!

സോഴ്സ് 

പിതൃവന്ധ്യം

മകളേ, നീ വരുമെന്നോര്‍ത്ത്
ഞാന്‍ കാത്തിരുന്ന വഴിയമ്പലങ്ങളില്‍
ദേവതകള്‍ പുലരിയായുദിക്കുന്നു ദിവസവും.
നിന്‍റെ കൈപിടിച്ചുലാത്താന്‍ കൊതിച്ച വഴികളില്‍
സ്വപ്നമായ് പിതൃത്വം ചുവന്നസ്തമിക്കുന്നു.
     എന്‍റെ കാത്തിരിപ്പാണ് നിന്‍റെ പുലരികള്‍,
     എന്‍റെ വാത്സല്യം നിന്‍റെ സന്ധ്യകളും.
     നീയെന്നിലൂടെയാണ് മകളാകുന്നതും
     ഞാന്‍ നിന്നിലൂടെയാണച്ഛനാകുന്നതും.
വരിക, ഒരിക്കലെങ്കിലും നീ നിന്‍റെ റാന്തലുമേന്തി,
ഈ സന്ധ്യയിലെന്‍റെയിരുട്ടിലൊരു മിന്നാമിന്നിയായ്.

ഒരു മീനിന്റെ കുടുംബശാസ്ത്രം

ഒരു മീനിലെന്തിരിക്കുന്നു എന്നല്ലേ?

മാംസം, രക്തം, മുള്ള്, ആദിയായവ.
കൂടാതെ അരുചി, കലഹം, പിണക്കം.
മുളകിലും ഉപ്പിലും കിടന്നുള്ള വേവല്‍.
ചൂടുചോറിനും നമുക്കിരുവര്‍ക്കും കൂട്ട്.
ഇനി രുചി, സ്നേഹം, സംതൃപ്തി, ഇണക്കം.

ഇതാണൊരു മീനിന്റെ കുടുംബശാസ്ത്രം.

ഓ മറന്നു, നാറ്റം വേറെയും!

പുഴയും മഴയും

മഴയേ നീയറിയുന്നുവോ,
നനവു പറ്റാതെയീ പുഴയുടെ
ഹൃദയമുരുകുന്നതും, പിന്നെ
വരളുന്നതും, ഏങ്ങിനോവുന്നതും?

പരുക്കന്‍ തീരങ്ങളില്‍ തട്ടിയെന്‍
വരണ്ട ചര്‍മ്മം മുറിയുന്നതും?
കാതരമായ്പ്പെയ്യാതെ നീ-
യൊളിച്ചിരിപ്പതിനാലേ,
മണല്‍തെളിഞ്ഞെന്റെയാഴങ്ങളില്‍
നഗ്നത പോലും വിളറിവെളുക്കുന്നതും.

ഒഴുകാന്‍ മറക്കുന്നതെന്തെന്നു ഞാന്‍!
മറക്കുന്നതല്ലെന്നു ഹൃദയം.
മഴയേ, നീയാണു പ്രണയവും മരണവും.
നീതന്നെയീ പുഴയുടെയാഴവുമൊഴുക്കും.

ഇനിയും പെയ്യുക, നീ-
യെന്നിലേയ്ക്കു ശ്വസിക്കുക.
മഴയാണ് പുഴയുടെ ജീവന്‍.
മഴതന്നെ പുഴ, പുഴ മഴയും.

മകള്‍ക്ക്

കരുതിയിട്ടില്ല പുഞ്ചിരിയൊഴികെ
മറ്റു വർണ്ണപ്പൊതികളൊന്നും മകളേ,
നിന്‍റെ ജീവിതം നിനക്കുതന്നെ.
എന്‍റെ പ്രതീക്ഷകള്‍ നിന്‍റെ വഴികളില്‍
മതിലുതീര്‍ക്കില്ല, സത്യം.


നിര്‍ബന്ധമായ് നിന്നെത്തള്ളി ഞാനകറ്റില്ല.
കാരണമില്ലാതെ നോവിക്കില്ല.
സ്വര്‍ണക്കട്ടികള്‍ കരുതിവയ്ക്കില്ല,
നിനക്കുവേണ്ടത് നീതന്നെ നേടുക.

പറക്കുന്ന പക്ഷിയാകാന്‍ ജനിച്ച നീ
ചിറകുകെട്ടിയ, കൂട്ടിലെ പക്ഷിയാവണ്ട. 
പറക്കും വരെ ഞാന്‍ തരാം ഭക്ഷണം,
ശേഷം നീ നിന്‍റെ ഗുരുവും ദീപവും.

നിന്‍റെ പുതപ്പുകള്‍ നീ നൂറ്റു നെയ്യുക.
നിന്‍റെ കിണ്ണങ്ങള്‍ നീ തന്നെ മോറുക.
നിന്‍റെ വിഴുപ്പു നീ തന്നെയലക്കുക.
നിനക്കുമാത്രമായി നീ നേടുന്നതു പകുത്തു
നീ കാണും വിശപ്പ്‌ തുടയ്ക്കുക. 

ഉള്ളില്‍ നീ ശക്തയാവണം.
നിന്‍റെ മേനി വീഴ്ത്താന്‍ നീളുമപരന്‍റെ
ദംഷ്ട്രകള്‍ തട്ടിയകറ്റി നീ പുലരണം,
കണ്ണിലെ സ്നേഹം മേയ്യിലൂറേണ്ട-
തെപ്പോഴെന്നറിയണം.
നീയറിയണം മേനിതന്നാശകള്‍ വെറും
കുതിരകളെന്നും, തേരാളി നീയെന്നും.


അമ്മയെപ്പോല്‍ നീ തന്‍റേടിയാവണം.  
അക്ഷരങ്ങള്‍ ഒപ്പിയും തപ്പിയും വളരണം.
ചിന്തതല്‍ ചങ്ങലയറുത്ത്,
വാക്കുകള്‍ മേയ്ച്ചു മുന്നേറണം.
പേന നിന്‍ കരുത്താവണം,
ഉള്ളില്‍ നീ വളര്‍ന്നീടണം.
കവിതയൂറണം മൊഴിയിലും നിന്‍റെ വഴിയിലും.

സ്നേഹം കണ്ടെത്തണ-
മതിനെ ഭ്രാന്തമായ് പുല്‍കണ-
മതില്‍ വരും നാമ്പുകള്‍
പോന്നുപോല്‍ വളര്‍ത്തണം,
നിന്‍റെ പ്രതിച്ഛായയാക്കണം.

രുചികള്‍ നിന്നഭിരുചിയാകണം,
അവ നിന്നില്‍ സ്നേഹമായ് ഊറണം.
നീ ചുരത്തും പാലുപോല്‍ നിന്നിലെ
നന്മയും ചുരത്തുക കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കായ്

മകളേ, നിനക്കായ് ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രം
ഞാനെന്നും സൂക്ഷിക്കാം.
എന്നുമതുണ്ടെന്‍റെ പക്കലെന്നറിയുക,
നീയെന്‍ പൊന്നോമനയെന്നുമറിയുക.

കയ്യിലെ ചതുരങ്ങള്‍

ചതുരത്തിലെ പ്രകാശത്തിനടിമ നീ.
കയ്യിലൊതുങ്ങുന്നു നിന്റെ ജീവിതം.
പറയാത്ത വാക്കും അറിയാത്ത പ്രേമവുമല്ലേ
നിന്റെ കൃത്രിമജീവന്റെയളവുകള്‍!‌‍
ഒരു മുഖം കാണാനുമതിലെ ഭാവമളക്കാനു-
മതിലലിഞ്ഞുപോവാനും നിനക്കാവുമോ!
കയ്യിലെ ചതുരത്തിലും അതിലെ പ്രകാശത്തിലും
നീ മറന്നുവച്ച സമയത്തിനു പേര്‍ ജീവിതം.
ചതുരത്തില്‍ നീയകപ്പെട്ടു മറന്നുപോയ
ചലനങ്ങള്‍ക്കു പേര്‍ സ്വാതന്ത്ര്യം.
ഉണരുക. ചതുരത്തില്‍ നിന്നുമുയിര്‍ക്കുക.
ഇനിയും സമയമുണ്ട്. ജീവിക്കാനും ചിരിക്കാനും.

കാറ്റിനോട്

ചീറ്റിയടിച്ചു നീ തൂത്തുവാരിയതെന്റെ സ്വപ്നക്കൂടു-
മതില്‍ ‍ഞാനടച്ചുവെച്ച കുഞ്ഞുങ്ങളും.
മന്ദമായ് വന്നു നീ തകര്‍ത്തതോ, ജീവനെന്നുഞാന്‍
നെഞ്ചിലേറ്റിയ കുഞ്ഞുനൊമ്പരം.
നിശ്ചലം നിന്നു നീ കവര്‍ന്നതെന്‍ പ്രണയവു-
മവളുടെ ശ്വാസനിശ്വാസങ്ങളും.
കാറ്റേ, നീയിനിയുമെന്തിനു വീശണമെന്റെ നാസികയിലു-
മീക്കരിന്തിരിവിളക്കിലും?
പോവുക ബന്ധങ്ങളൊത്തുനില്‍ക്കാത്ത നാട്ടിലേയ്ക്കു പറന്നു നീ,
തിരികെ വരാതിരിക്കുകീ മണ്‍കുടില്‍വാതില്‍ക്കലിനിയും.

My Choice

"My Choice", said she.
A sigh latched the door to my dreams,
And the debate ended.
There died a baby unborn,
Choking on choices we made.

AmmA

She swims in scams.
She glows with arrogance.
Yet in her State No one speaks ill of her.
For she feeds them for a Rupee,
And shares the booty!

Translation of the image:
Chennai Metropolitan Corporation

      Amma Kitchen

                Price List
Breakfast timings: 7 am to 10 am
    Idli (1 number)         Rs. 1
    Pongal                      Rs. 5
  Lunch timings: 12 pm to 3 pm
    Sambar Rice             Rs. 5
    Lemon Rice              Rs. 5
    Curry Leaf Rice        Rs. 5
    Curd Rice                 Rs. 3
  Dinner timings: 6 pm to 9 pm
    Chapati (2 numbers) Rs. 3

  Parcel facility is not available

30 Silvers of the Vice Chancer

Down, by the river sucked dry by greed
Sat a few thousands in calm silence of truth,
Covered in the fog of hunger and thirst,
Smeared with the dirt of scorn, ignored.

One of them, seventeen and hungry
Glimpsed her mom faintly as she fainted.
Another shed a tear drop for his dreams
Of a just tomorrow- a student's dream in vain?

Just then came a van of glaring khakis,
Counting what was just delivered in bundles.
Marching, they swished latis and last,
On hungry little girls and thirsty little boys.

The sun smiled down on their wishes,
Of good food and enough water,
Of clean clothes and some freedom.
Latis watched as the Vice* Chancer** passed by.

As hunger climbed the hills that surrounded,
They dropped one by one like kites in gale.
'You', said the Vice one 'are at fault for your state'.
Helpless, hopeless, the little ones fell to hunger.

To the slaughterhouse were they led.
Silent like lambs, lamed too soon by life,
Walked they, the road of shame  and defeat,
While the Vice one grinned victorious and counted his 30 silvers!

 

*evil
**opportunist and self-seeker

Obsession

Sweeping through the rut of dust,
She moves around wagging her broom.
Monotony fills the dust pan,
As she smears smiles around.
.

Everyday I see her sweep. Is it not boring?
I wouldn't do it you know, monotony!
It kills. Takes away all fun.
How d'ya do it? Obsessed?
.
"I love you. Love makes all interesting."
.

I fell silent.
For now, sweeping is meaningful.
And beautiful.
Love makes it!

Indian holiness

She was a pregnant Indian.
She was raped brutally,
Her womb cut open,
And her baby killed.

.

Another Indian, she was molested.
She was only five then.
The molester still uses the black board,
While teaching maths to five year olds !

.

A third Indian, she is daily beaten,
For her father's pocket isn't deep.
Her silence fosters the next day's violence.
Her husband fosters her funeral pyre.

.

The fourth Indian, she is on the road,
For she is no longer productive.
Four of her children abroad,
Can't take her for she has no passport!

.

The nth Indian, she is a seven year old maid.
Mistress beats and starves her.
Master rapes and beats her.
Their fourteen year old son molests her.

.

But I am an Indian cow.
No one can touch me, I'm sacred.
Not one can cut me, it's criminal.
You only can venerate me, I'm holy.

.

Want to kill, rape, eat or beat?
Go to an Indian woman.
It's legal, and is normal.
For in India, a cow is much holier than thou art!
.

Rootless

Swept, away like the pods of cotton
Through the labyrinth of time and space
Flyeth me, the Web of spider eternal
The carnage of carnal instincts let free. 

Taste me, come and dwell in me, with me
Find what's within. And without. And around.
Spit me out if I taste not well! Says a pod in flight,
And far it went where the wind took her. 

Green. Aren't you green now? Does it make you irk?
Sure you've seen me - flying in the past of a dream
I can, you can't, you never would.
For I'm rootless, the pod, in and out. 

രാമാ...

നീതിശാസ്ത്രം പിഴയ്ക്കുമിടങ്ങളില്‍,
അഗ്നിശുദ്ധിയുമുരച്ചുനോക്കുമിടങ്ങളില്‍,
ഇരുട്ടില്‍, നുളയ്ക്കും നീതിപ്പുഴുക്കള്‍ത-
ന്നെച്ചിലായ് രാമാ നീ കരയും,
ഭൂമിപുത്രിക്കേല്‍പ്പിച്ച ചാരിത്ര്യവ്രണങ്ങളോര്‍ത്ത്.

എഴുതപ്പെടാത്ത സീതായനങ്ങളില്‍
ദിനവും പുഷ്പകവ്യോമയാനങ്ങളും,
നീറുമശോകഛായയും വിരഹവും,
പത്തുതലയുള്ളോരാണത്തവും രാമാ,
നീറ്റിവിഴുങ്ങും നിന്നെയാവോളമെന്നും.

മണിത്താലിതോരണംകെട്ടും മണവറകളി-
ലിറ്റുവീഴുമോരോ കണ്ണുനീർത്തുള്ളിയു-
മാർക്കും നിന്‍റെ ചോരയിറ്റുംകബന്ധത്തിനായ്.
മുലയറ്റപെണ്ണും പൂജ്യദ്രാവിഡമണ്ണും വാളെടുക്കും
നീയിട്ടുപോയ പെണ്ണിനു മാനംകൊടുക്കാന്‍.

രാമാ, നീയറിയുന്നില്ലേ നിന്നിലെ ചുടലയില്‍,
ചീയാത്ത ചോരകുരുത്തു വില്ലാളിയായത്?
ചീഞ്ഞതു ചീഞ്ഞു നീയായി മാറിയത്?
രാമാ, നീയറിയണം. നന്മവിറ്റുനേടിയതെന്തെന്നും,
അതില്‍ ശാപം കുരുത്തു നീയെന്തായിയെന്നതും.

Exile

When you stole my tongue
And gave me English,
I lost my mother
And was exiled at home!

The Rape of a Three-Year-Old

മൂന്നുവയസ്സുകാരിത-
ന്നരമീറ്റര്‍ മാംസത്തി-
ലെന്തുകണ്ടു നീ?

നരാധമാ, നിന്നില്‍
പുഴുപുളയ്ക്കും കാഴ്ചകണ്ടേ
മരിക്കൂ ഞാന്‍.

നില്പുസമരം

ഇവിടെ നിങ്ങള്‍ക്കുമുമ്പീ
മണ്ണിനുടമയായ്
പ്പിറന്നതാണെന്റെ കുറ്റം.

ഇന്നിതാ മണ്ണുപോ,യെന്റെ
പെണ്ണിന്റെ മാനവും.
നില്‍ക്കാനിടമില്ലിവിടെനിക്ക്.


ഇനി സമരം- നില്‍ക്കാന്‍,
നില്‍പ്പുസമരം,
ഗതികേടിന്റെ കയ്പുസമരം!

നീ

നിന്നിലൂടെനിക്കൊരു ശിഖരം

മുളപ്പിക്കണ,മെന്റെ ചോര നീട്ടണം

നിന്നിലൂടൊഴുക്കണം പരമ്പര,

നീയാകണമെന്‍ മരവും കാടും.

 

കള്ളന്‍

കുഞ്ഞുപൂമ്പാറ്റച്ചിറകിലെ

വര്‍ണ്ണപ്പൊട്ടുചെത്തിയെന്‍

പുസ്തതകത്തിലൊളിപ്പിച്ചു.

നിറംചോര്‍ന്നോരുടലും

ചോരപൊടിയും കിനാക്കളു-

മെങ്ങൊളിപ്പിക്കും ഞാന്‍?

കട്ടതൊന്നുമൊളിപ്പിക്കാ-

നറിയാതെ മണ്ണിലിന്നും..

യാത്ര

കാഴ്ച മങ്ങി, നീയൊറ്റയ്ക്കു 

യാത്രയാവുമ്പോള്‍.

ചുണ്ടിലുപ്പുുതീണ്ടുന്നു,

നീയകലെ മാഞ്ഞുപോകുമ്പോള്‍..